FORUM GEOLOGICZNE

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Kupiłem go w zestawie kamieni do ostrzenia brzytwy.
Te 'rude' plamy to rdza - pewnie leżał w jakimś pudle metalowym.
Ciężar właściwy - Specific Gravity: 0.366
Nie przepuszcza światła.
Myślałem, że to coś popularnego z GB ale na kilku forach napisali mi, że jest on raczej zbyt zielony...

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Devon

A co to GB ? Gęstość 0,366 ? To co on, pływa po wodzie ?
Mam pewien pomysł ale zacznijmy od twardości - zarysuj go jakimś gwoździem.

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Przepraszam podzieliłem odwrotnie.
Jego Waga to 183g
183/67 = 2.73
Wg. tego -> https://www.youtube.com/watch?v=yGnNE-MWDV4

Gwoździa nie miałem ale próbowałem kotwiczką wędkarską i nożem - zostaje ślad ale muszę ostrzem pionowo po kamieniu i dość mocno docisnąć. W kolekcji kamieni do ostrzenia brzytw mam twardsze - np. Amerykańskie Arkansas (

GB - Great Britain. W Wielkiej Brytanii mają zielonkawy kamień do ostrzenia brzytw. Charlney Forest ale nie jest on aż tak zielony.
Na Aliexpress sprzedają zielone osełki, które niby są z "agatu" ale brak w nich warstw jak u mnie... i wg. Google jego 'specific gravity' to 2.60 - 2.65.

Devon

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Chodziło mi dokładniej o Charlney Forest - kamień używany do ostrzenia brzytw.

Zakropiłem już go octem i żadnej reakcji nie zauważyłem ale utopię go na noc i zobaczymy..

Feldark

Jadelit

Devon

Jadeit jest twardy. Nożem w zasadzie nie do zarysowania.

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

"Jade is relatively dense, with a specific gravity of 3.3 to 3.5 in natural specimens."

Więc raczej to nie jadeit.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

Gęstość krzemionki, twardość "do ostrzenia noży", czyli powyżej 6, czyli krzemionka? Coś a'la badziewny jaspis?

Devon

Ja bym się do gęstości specjalnie nie przywiązywał:
- nikt w terenie nie określa gęstości
- wystarczy drobny błąd w pomiarach i wychodzi zupełnie inna gęstość
- nie wiadomo czy kamień jest lity czy porowaty gdzieś w środku a to zmieni gęstość
Zwykłym gwoździem czy nożem ani jadeitu ani jaspisu nie zarysujesz. Zobaczymy co moczenie w occie przyniesie.

Feldark

A to nie jest zwykły aragonit/kalcyt często błędnie nazywany onyksem? Sprzedają takie jajka jako onyks pakistański który onyksem nie jest, kolor by pasował, gęstość i twardość także

Devon

No właśnie o tym cały czas myślę.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

A dlaczego myślicie o miękkich kalcytach/aragonitach, skoro to osełka do noży ponoć jest?
Gęstość wyznaczono dokładną metodą, a rysy nie widzieliśmy.

Devon

Zawsze jest możliwe, że "pacjent" wprowadza nas w błąd ale czegoś się trzeba trzymać Smile

. Osobiście mam większe zaufanie do rysy zrobionej przez laika niż do wyznaczonej przez niego gęstości.

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Devon

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Chciałem edytować post.

Wydawało się, ze żadnej reakcji na ocet nie ma ale po 15h kąpieli połowa osełki zrobiła się jaśniejsza... A te 'rdzawe' miejsca jak były tak są.
Później wrzucę fotę.

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Zdjęcia po kąpieli i z świeżą rysą - 'chińskim' Gerlachem.
[link widoczny dla zalogowanych]

EDIT: Te jasne linie na prawym boku kamienia na drugim zdjęciu to odbicia srebrnej nici. Rysowałem tylko z jednej strony.

EDIT 2: Część moczoną da się rysować paznokciem. Trochę więcej siły ale idzie bez problemu dołek wyskrobać.

Devon

Rysę robi się na litej powierzchni a nie na pokruszonej czy wytrawionej kwasem. To tak na przyszłość bo teraz nie ma to już znaczenia.
Ocet wyraźnie wytrawił minerał więc jest to węglan wapnia. A konkretnie aragonit. A jeszcze konkretniej tzw. onyks pakistański - jak pisał Feldark.

Wg wikipedii: "Gęstość minerału 2,947 g/cm³ " - jak widać znacznie odbiega od wyznaczonej przez Ciebie. Prawdopodobnie minerał nie jest całkiem lity i w środku są jakieś pory lub coś podobnego.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

Ale jak to tak - twarde stalowe ostrza ostrzy się miękkimi materiałami?

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

Gdyby ta osełka była z węglanu wapnia (w sensie, że głównie z weglanu wapnia), to po 15 godzinach octowania zauważalnie ubyłoby jej, to znaczy
spodziewam się, że powierzchnia zewnętrzna cofnęłaby się o kilka milimetrów.
Tymczasem nic takiego sie nie stało - zaledwie ten zielony kolor się odbarwił.
Z tego wniosek, że to NIE JEST węglan/kalcyt/aragonit.
Po drugie, jesli to ma być osełka do stali, to weglan mógłby jedynie być
rodzajem środowiska (matriksu, wypełniacza wolnej przestrzeni) dla innego twardszego składnika, który wydajnie zdzierałby stal.

No chyba, że to nie osełka a jakiś "głaskacz", który ma pełnić rolę skórzanego pasa.

Pytania do Pana Nicko: jaka część osełek w Pańskiej kolekcji to naturalne skały? (a jaka część to antropotwory?)
Czy jest Pan w stanie na tej osełce naostrzyć nóż/brzytwę?
Czy zaledwie wytworzyć na nich glanc?

Nicko · Dołączył: 23 Kwi 2019 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

Mam tylko jednego syntetyka.

Cała reszta to kamienie naturalne, dominują łupki w których ostrzy kwarc i kamienie belgijskie Coticule - w nich spessartyn.

Jeżeli okazałoby się, że to nie jednak ten onyks pakistański to trochę żałuję kąpieli octowej w ten sposób... No ale i tak pożytku wielkiego by nie było, mały a i ktoś go kątówką potraktował. Aktualnie kawałek wytrawiony jest bardzo miękki, spokojnie można dłubać paznokciem.
Próbowałem ostrzyć na wodzie i efekt był prawie żaden.. Co nie znaczy, ze nie nadaje się do tego. Ta jeszcze wymaga testów, mam trochę trupków brzytw do zabawy, jutro sprawdzę czy np. lepiej będzie na oleju albo zetrę go trochę przed samym ostrzeniem diamentami. Zawiesina z sproszkowanym kamieniem zawsze jest szybsza.

Po prostu niektóre osełki mają bardzo wysoką gradację i nadają się bardziej do końcowego wykańczania ostrza niż wyprowadzania krawędzi tnącej.
Uniwersalnych, które zrobią z noża do chleba brzytwę jest niewiele. Gradację w takich regulujesz gęstością zawiesiny z startej powierzchni kamyka.
Albo jak w kamieniach japońskich Twardy kamień główny i kilka mniejszych o różnej gradacji, które ścieramy na 'twardzielu'.

Jak Cie temat zainteresował to
[link widoczny dla zalogowanych] wszystkie cztery części 'Grinding & Honing'

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

Dziękuję za namiar na ciekawą książkę.
Nie znam się na kamieniach szlifierskich, ale
czasami szlifuję lub poleruję rożne materiały
(oprócz noży np. igły widiowe do preparacji trylobitów, zielonym "kamykiem",
czy szkło tlenkiem ceru, przy okazji renowacji starodawnych lornetek),
więc będzie ciekawie ją przeczytać.

Natomiast jeśli chodzi o tę osełkę, to czy np. piaskowiec/mułowiec o spoiwie weglanowym nie powinien sie wskutek długiego octowania rozpaść na piasek/muł? (jego przypowierzchniowa warstwa oczywiście)
Bo jeśli tego nie robi, to spoiwo chyba jest częściowo niewęglanowe?

Devon

Jinx może, jak pisałeś, kamień służy do końcowego poleru np. zamiast paska skóry.
Kiedyś wrzuciłem kryształ kalcytu do octu na dobę. Zrobił się lekko matowy więc to nie tak szybko następuje rozpuszczanie.
Nicko, spróbuj przeszlifować kamień (na początek jedną ścianę). Moim zdaniem po zdarciu może półmilimetrowej warstwy powinieneś osiągnąć pierwotny wygląd. Chyba, że kamień jest porowaty lub spękany.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

> Kiedyś wrzuciłem kryształ kalcytu do octu na dobę. Zrobił się lekko matowy > więc to nie tak szybko następuje rozpuszczanie.

To ciekawe, że tak słabo. Muszę kiedyś spróbować, gdy wytypuję jakiś straceńczy kryształ (ale nie posiadam zbyt wielu, no chyba, ze mikromaluszek jakiś).

Nigdy własnokształtnego monokryształa nie rozpuszczałem, ale notorycznie
rozpuszczam bejryśki (wapienie beyrichiowe) i one wprost buzują
po włozeniu do octu. Po 15-tu godzinach zewnetrzne kilka milimetrów
(2? - 3? - 5?) znika. Wapienie te zawieraja trochę mułu, który opada na dno naczynia.

Generalnie spodziewałbym sie, ze skała węglanowa, albo o weglanowym spoiwie, powinna chudnąć w kępieli.

Feldark

Nie wiem od czego to zależy ale też mam takie obserwacje. Są kalcyty które się bardzo bardzo szybko rozpuszczają, ubytki rzędu 0,5cm na dobę, a są takie które ledwo się "wybielą" czyli pokryją białym matowym "nalotem" przez taki sam czas.

Devon

Może rzecz w tym, że wapień jest jakoś tam porowaty, ma mikroszczeliny, mikropęknięcia, w które wchodzi ocet i znacznie to zwiększa powierzchnię rozpuszczania.
Poza tym mój "eksperyment" miał miejsce dawno i nie pamiętam czy ocet był wtedy 10% czy 5%. A może był nieco zwietrzały...

Jinx, może to nie wapienie tylko margle ?

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

> może to nie wapienie tylko margle?

Trudne pytanie, bo nigdy nie ważyłem składników.
Frakcja ilasta z rozpuszczania ostatniego kamyka ciągle tkwi w odstojniku,
i łatwo mógłbym ja zważyc, ale kurcze nie zważyłem całego kamyka przed
rozpoczeciem rozpuszczania. Sad

To duzy bład bo kamyk okazał sie też nadzwyczaj bogaty w kościoząbki,
tak że aż jestem ciekaw jaki procent masy stanowiły te kości.

Tak że opierając się na mglistych wspomnieniach typu "co oko z grubsza widziało", myślę, że gdzieś pomiędzy kilka a 20(?) procent iłu miały te kamyki.
Czyli że wapienie/wapienie margliste raczej niż margle.
Konsystencja gładka/lita/zbita/twarda (przynajmniej w obszarach poza
ilastymi/marglistymi wkładkami, które bywają składnikiem bejriśków, ale nie wszystkich).
Te wkładki zresztą można uznać za obiekty obce, nie wchodzące w skład "własciwego" bejriśka ("wapienie z wkładkami ilastymi").

Myślę tez ze większe ilości iłu pochodziły raczej z tych wstawek niż
ze składnika wapiennego (kalcytowego mikrytu). Poczas rozpuszczania widać
też, że te ilaste częsci rozpuszczaja się trudniej niz wapień (wystają ponad trawiona powierzchnię).

Zrobiłem fotki tego ostatniego kamyka przed rozpuszczaniem, więc może by się jeszcze dało na podstawie tych fotek zgrubnie oszacować objętość i masę tego kamyka...

Devon

A czy to takie ważne ? Wapień marglisty czy margiel ? Skoro piszą, że wapień to pewnie wapień.
A minerały ilaste to w ogóle się nie rozpuszczają. Mogą jednak wystawać ze skały zanim całkiem wypadną.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

> A czy to takie ważne ? Wapień marglisty czy margiel ?

Przez wapień marglisty rozumiem skałę o dużej zawartości weglanów
(powiedzmy powyżej 75 procent), natomiast margiel rozumiem zawiera przeciętne ilości weglanów (powiedzmy 25-75 procent).
Wiec jesli te najbardziej zamulone kamyki szacunkowo miały około 80 procent weglanu, to nazwałbym je wapieniami raczej niż marglami.
(mówię tylko o konkretnych bejriśkach, które rozpuszczałem, a nie o bejriśkach w ogólności).

A czy to jest ważne to już zależy od konkretnego przypadku, np.
jesli weźmiesz wapień o zawartości weglanow 76 procent
oraz margiel o zaw. wegl. 74 procent to nie bedzie to ważne.
Natomiast jeśli rozwazysz typowy margiel (powiedzmy 50 procent)
oraz typowy wapień marglisty (powiedzmy 80 procent) to już różnica
(w liczbach) sie robi znaczna. A czy również znaczna jest róznica w tempie rozpuszczania, tego nie wiem.

Tyle ze większość tych rozpuszczanych kamyczków raczej zawierała 95 procent weglanów niz 80 procent. Znaczy się były to wapienie raczej niż margle.

Devon

Mnie chodzi o to, że jak masz jakąś skałę z której chcesz wypreparować skamieniałości to interesuje Cię raczej jej twardość, odporność na rozpuszczanie. A to jak się nazywa jest nieistotne. Tym bardziej, że zawartość minerałów ilastych może być na granicy. Oczywiście cały czas piszę o ciągu wapień-margiel.

jinx · Dołączył: 22 Lut 2017 Posty: 506 Przeczytał: 3 tematy

Devonie, jesli nie jest dla Ciebie istotne jak sie skała nazywa,
to dlaczego o jej nazwę pytasz?:

"Jinx, może to nie wapienie tylko margle ?"

Devon

A bo wspomniałeś, że trochę "mułu" zostaje po trawieniu octem. Zasugerowałem więc, że może to coś w stronę margla.